انسان موجودی است با ابعاد وجودی متفاوت که هرکدام نیازها و تمایلات خاص و متناسب خود را دارد. پاسخ به نیازهای ابعاد وجود انسان از آن جهت مشکل می باشد که بین آنها هماهنگی وجود ندارد و بخش های وجود آدمی هر کدام تمایلی دارند متفاوت. جسم تمایل به خوراک هایی دارد که علم پزشکی بسیاری از آنها را برای سلامت انسان زیانبار میداند، ذهن نیازمند آرامش و رهایی است که اینهم با رسیدن به موقعیت ها مادی و مالی و کسب موفقیت های احتماعی در تناقض است.

در این میان دل بیچاره دلبری می خواهد ندیم، رفیقی می خواهد شفیق که این ویژگی ها در دلبران نایاب است...

در یک کلام اگر ابعاد وجودی انسان را رها کنیم هر کدام انسان را به سمت و سویی متفاوت می برند...

دوست من سعادت انسان در ایجاد تعادل بین این نیازهای متفاوت و گوناگون است. اگرچه در این صورت هیچکدام از این نیازها بطور کامل ارضاء نخواهند شد ولی بطور نسبی به همه آنها خواهیم پرداخت.

  نکته حائز اهمیت آن است که در تقابل و برخورد نیازها گاهی مجبور به انتخاب میباشیم، در این صورت شاید بهترین و مناسب ترین ملاک برای برتری و انتخاب در نظر گرفتن نسبت سهم آن بخش یا بُعد از کل وجود انسان می باشد. دانشمندان عقیده دارند که بعد فیزیکی انسان حدود یک درصد از وجود آدمی را تشکیل می دهد!...

در مرحله بعد عواطف و احساسات و نیازهای عاطفی است که سهم بیشتری را بخود اختصاص داده است و بخش اعظم وجود انسان متعلق به ذهن و روح می باشد.

 این همه نیازمند تفکر در ابعاد وجود آدمی است از آنجا که ذهن فرمانده وجود آدمی است و جسم ابزاری در دست ذهن می باشد برای ایجاد تعادل در ابعاد وجود باید از قدرت ها و توانایی های ذهن استفاده کنیم...